دو نمایشنامه «خرمگس» و «این خونه به هم ریخته‌ست» نوشته علی عابدی در یک
کتاب، در نشر نیماژ منتشر شده است. عابدی که در نمایش‌نامه‌های پیشینش با
نگاه به موقعیت‌های اجتماعی و بومی، جوایزی را کسب کرده بود، در این دو
نمایشنامه، انتقادهای اجتماعی‌اش را با طنزی گزنده و در فضایی گروتسک و با
تاکید بر ویژگی‌های زبانی کار، بیان می‌کند. با علی عابدی درباره این کتاب
گفت‌وگویی داشته‌ایم که در پی می‌آید.
در تاریخ نمایشنامهنویسی درام ایران و جهان خودتان را وامدار چه نمایشنامهنویسانی می‌دانید؟
من چندان به این موضوع توجه نکرده‌ام که وامدار چه نمایشنامهنویسانی خواهم
بود یا هستم. بیشتر این نکته را مد نظر داشته‌ام که فضای شخصی و دنیای
شخصی خودم را داشته باشم. خیلی توجه و نگاهی به آثار دیگران نداشته‌ام. هر
چند آثاری که مطالعه کرده‌ام و در ناخودآگاه ذهن من قرار دارد و شاید در
لحظه نوشتن، از جلوی چشم من رد شوند. من در این برهه از زمان و سن و سالی
که دارم به تئاتر ابزورد علاقه‌مندم. آثار نمایشنامهنویسانی نظیر فرناندو
آرابال، بکت، یونسکو و نمایش‌نامه‌هایی از این دست علاقمندم. اما این که
آثار این‌ها در هنگام نوشتن به چه میزان به من الهام می‌دهند، آگاهانه
نیست. سعی می‌کنم با توجه به دانش و جهان‌بینی خودم که با آن زندگی می‌کنم و
سرمشق آثارم هست، فضای شخصی و منحصر به فرد خودم را داشته باشم: